Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κυριακή

Ημέρα κατάθλιψης..
το μόνο που θέλω να κάνω είναι περπατάω ασταμάτητες ώρες με ακουστικά στα αφτιά,να χαζεύω το μελαγχολικό τοπίο του νησιού...Εκείνες τις στιγμές τις αφιερώνω σε παλιές αναμνήσεις..Αναμνήσεις που όταν τις θυμάμαι πονάω..και όμως Σ'αγαπάω για εκείνες τις στιγμές που με έκανες να γελάσω, να κλάψω και να σκεφτώ..Ποιος να είσαι τώρα?Σε πιο δρόμο να βαδίζεις?Άραγε υπάρχουν στιγμές που και εσύ σκέφτεσαι εμένα? Πλησιάζουν πάλι Χριστούγεννα..Ξέρεις πόσο αγαπάω τα Χριστούγεννα..
Τα φετινά θα είναι διαφορετικά...
Γιατί θα λείπεις εσύ...

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η θάλασσα

 Η θάλασσα ήταν ήρεμη, ίσα που ακουγόταν το κύμα, ήσουν ήσυχος.. διάβαζες το βιβλίο σου κι εγώ ξαπλωμένη δίπλα σου διάβαζα το δικό μου. Έκλεισες το βιβλίο και έμεινες σιωπηλός να κοιτάζεις την θάλασσα, από το στόμα σου ξεμύτησε με θάρρος μια μικρή πρόταση, δεν είμαι πια χαρούμενος.. νιώθω σαν να είμαστε 20 χρόνια παντρεμένοι. Έκλεισα κι εγώ το βιβλίο μου και σηκώθηκα.. δεν υπήρχαν πολλά που μπορούσα να πω. Για ακόμα μια φορά δεν ένιωσα αρκετή για σένα, κι έμεινα να αισθάνομαι εγκλωβισμένη-σαστισμένη-απογοητευμένη. Στην επιστροφή υπήρχε ησυχία! ¡Adiós!
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα
Τα λόγια είναι περιττά...Σε κοιτάω και με ταξιδεύεις.. Αυτο το βλέμμα σου,τα κανει όλα.. Σε βλέπω και απλά μου φτιάχνεις την μέρα... Δεν είναι παράξενο..και ταυτόχρονα τόσο όμορφο? Μάλλον την έχω πατήσει μαζί σου... Χάρισέ μου μόνο μια στιγμή.. και αν θες μπορούν να γίνουν και περισσότερες.. Μέχρι τότε σε φιλώ..
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα