Το πανωφόρι!

Μα πόση στεναχώρια ακόμα?
Νομίζω πως θα περάσει ο καιρός..
Και εγώ ακόμα θα είμαι στεναχωρημένη σε μια γωνία
Είναι άδικο να υπάρχει τόση στεναχώρια..
Και στο πρόσωπό μου.τόση.κούραση
Δεν μπορώ να με αφήσω ελεύθερη..
Δεν μπορώ να χαμογελάσω αληθινά..
Η καρδιά μου δεν μου το επιτρέπει...
Μα θέλω λίγο χαμόγελο να δείξω..
Να πάρω μια αγκαλιά..
Η αγκαλιά δεν έχει νούμερο..
Φοριέται και δίνεται ταυτόχρονα..
Είναι το πιο πολύτιμο πανοφώρι...